Radiodistributie 2.0

Via de ether, de kabel, de satelliet en digitale ether stroomt het radiosignaal, net als in 1921 weer uit een draadje in de muur. Welbeschouwd is de enige winst het aantal stations. Waar driekwarteeuw geleden de keuze nog was beperkt tot 4 van overheidswege aangedragen stations is het aanbod nu schier oneindig. Maar ook de vorm deed me impulsbesluiten tot aanschaf een nieuw concept.

De verpakking van de zojuist door mij aaangeschaft MusicPal maakte de voor verandering waar wat het beloofde: binnen een paar minuten had ik de zaak aan de praat en stroomde radio Kabul m’n kamer in. Voor iets meer dan 100 euro kon ik opeens wat al kmusicpalon, namelijk geluid ontvangen via het internet. Voor hetzelfde bedrag had ik een digitale ontvanger kunnen kopen met cd-kwaliteit geluid. Via de schotel kon ik al een paar honderd radiostations ontvangen en de fm-radio van m’n kinderen deden het ook nog. Waarom dan toch dit apparaat aangeschaft? Was het m’n inmiddels m’n beruchte gadgethonger? Ik zal het niet ontkennen. Maar er komt nog iets bij. Een onverholen bewondering voor de fabrikant van dit apparaat. Niet alleen omdat Freecom erin is geslaagd om de techniek te vertalen naar een aansprekende vorm maar ook omdat de interface zichzelf uitlegt.

Want al op het moment dat ik de stekker in het stopkontakt deed ging het apparaatje met een opgewekt deuntje zonder dralen aan de slag. En al na en paar keer draaien en klikken afb: www.muscom.nlwaren m’n maatje en ik verbonden met m’n draadloze thuisnetwerk. Kortom, als je een autoradio kan bedienen kan je ook deze was doen en het vierbladige manual in de verpakking laten. En zonder ook maar een moment te wachten kon ik de vele, duizenden volgens de verpakking, radiostations met stevige draai aan een van de twee forse knoppen over het bescheiden display heen en weer laten scrollen. Een ervaring bijna net zo bevredigend als de draai aan de ratelknop van de radiodistributie of het bewegen van de handle langs de vier beschikbare stations. Met het verschil natuurlijk dat nu de muziekant met naam en toenaam op het display wordt aangekondigd in plaats van plechtig te worden aangekondigd door een te duidelijk articulerende presentator. Én dat je de internet-tijd én het CNN-wereldleed in headlines er gratis bij krijgt. 

Tevreden dein ik mee op de tonen van een exotisch ‘wereld – tropisch’ station en kan bijna niet wachten tot de MoviePal in de winkel ligt.  Met een grote knop langs de inmiddels duizenden tv-stations, net als 40 jaar geleden langs de drie Nederlanden in zwart-wit. Heerlijk lijkt me dat. De jongens van Freecom draaien hun hand er vast niet voor om.