Ja, waar blijft ie eigenlijk, of liever míjn tijd. Daar waar ook mijn sokken terechtkomen vermoed ik. In de sokkenhemel dus. Ik zit er niet zo mee, ik doe wat ik doe, maar dat is de accountant niet genoeg. Zo’n antwoord stuit vroeg of laat op ernstige problemen. Bij je baas of als je bijvoorbeeld voor een nobel doel gemeenschapsgelden aanwendt. Een sluitende urenboekhouding is dan meer dan gewenst. Al 30 jaar probeer ik telkens weer nog beter mijn best te doen. De fanatieke tijdschrijvers beweren namelijk dat tijdschrijven winst oplevert. Veel winst. Dat klinkt aantrekkelijk want winst, tja dat ook al weer zoiets.

Mijn hele werkzame leven heb ik zonder al te veel hulp mijn boterham kunnen besmeren. En als ik wilde zelfs met Nutella. Ik ging naar de film, soms op vakantie, mijn kinderen konden naar school en af toe bereed ik zelfs een eigen automobiel. Was dat winst? Ik vind van wel maar de tijdschrijvers doelen op iets anders. Iets ongrijpbaars. Geld op een bankrekening, een eigen huis, van die dingen. Ik blijk zonder te kunnen. Maar de accountants willen meer.

Enfin.

Dus met frisse tegenzin voor de zoveelste keer een poging. En opnieuw zijn het anderen die willen wat ik niet wil. Ik probeer op veel manieren vervelende klusjes te automatiseren. En steeds wordt me dan duidelijk dat informatisering nog in de kinderschoenen staat. Het zou toch mogelijk moeten zijn tenminste urenschrijven te automatiseren? Ik bedoel met een logsysteem, gekoppeld aan gps, telefoon, auto, trein, weet ik veel. Overal in de cloud zwerven gegevens in het rond die ik nodig heb om de accountants tevreden te stellen.

Ik zit grootste deel van de dag achter een computerscherm, check vier keer dag in en ook weer uit, betaal vijf keer met een pasje, bel 10 keer, ga twee keer per maand op Schiphol door de douane en doe het licht aan en ook weer uit. Een zee van gegevens. Knoop ze aan elkaar, druk op een knop en plots verschijnen daar de mooiste grafieken, tabellen en spreadsheets. Maar dat was vannacht in mijn stoute dromen. De praktijk is weerbarstig en ziet eruit als een leeg spreadsheet met projecten in de linkerkolom en dagen on de bovenste rij.

Oh Big Data, verlos uit mij uit deze hel.